2º DE ESO NA NEVE

PROFESORADO ACOMPAÑANTE:

ALEJANDRO (EDUCACIÓN FÍSICA)

JOSÉ MORAL (TECNOLOXÍA)

   

 O día tres de febreiro, ás nove da mañá, estabamos impacientes pola chegada do autobús con destino a Leitariegos. A viaxe en bus estivo chea de risos e de bos momentos. Fixemos dúas paradas, unha nunha cafetaría para descansar e comer a merenda de media mañá e, máis tarde, nunha vila para almorzar.

Ao chegarmos, a paisaxe pareceunos preciosa. Todo era branco, impresionante. Entramos no albergue e repartiron os dormitorios. Deixamos as cousas, despois déronnos os esquís, os cascos e as botas e fomos xogar á neve. Fíxose de noite moi cedo. Déronnos tempo para ducharnos e fomos cear. Logo da cea fixemos a nosa primeira velada nocturna, na que falamos de todo o que iamos facer durante a nosa estadía. Ao acabar, sobre as doce da noite, mandáronnos ir durmir.

Ao día seguinte levantámonos, puxemos a roupa e ensináronnos a poñer as botas, que non eran nada cómodas. Fomos almorzar e saímos cara á estación de esquí. Alí aprendemos a poñer os esquís e a deslizarnos pola neve. Despois fomos comer e pola tarde xogamos cos monitores. Logo dunha xornada intensa fomos cear. Máis tarde fixemos outra velada nocturna na que xogamos ao “Chini Chino”. Ao principio pensamos que nos estaban tomando o pelo, pero despois resultou moi divertido. Ás doce, coma sempre, tiñamos que ir durmir. Deixábannos falar pero en baixo, aínda que saímos dos cuartos para estar con máis xente.

Chegou o terceiro día e fomos esquiar pola mañá. Pola tarde visitamos unha vila preto da estación de esquí. Alí fixemos un xogo dirixido polos monitores. Este consistía en preguntarlle á xente sobre animais, comidas típicas e outros temas da zona. De regreso comezamos outro xogo que consistía en evitar dicir unha palabra prohibida. Cada día había unha palabra nova. Aquel que a dixera debería levar unha pinza e, ao final de todos os días, facía unha proba. Cando chegamos ao albergue, fixemos bonecos de neve e despois a nosa xa habitual velada nocturna.

O xoves comezou o día con moito vento e non puidemos ir esquiar. Fixemos un paseo con raquetas de neve. Custounos chegar arriba, pero valeu a pena. A paisaxe era espectacular, chea de montañas con moita neve. Pasou moi rápido e chegou a hora de comer. Pola tarde, xa que escacharan as ventás do bus debido ao vento, vimos una peli na sala común e máis tarde ceamos e fixemos a velada nocturna. Nesta ocasión cada dormitorio debía realizar unha actuación consistente en cantar, bailar, etc.

E chegou o último día. Espertamos e, por primeira vez na semana, puidemos subir ás pistas. Ensináronnos a coller o telecadeira e subimos. A pista era enorme, comparada coa de abaixo, que era a que nós coñeciamos. Ese día aprendemos tamén a coller o telesquí e subimos polas pistas. Estivemos alí toda a mañá facendo carreiras. Despois comemos, vimos unha película e emprendemos viaxe de volta cara ao instituto de novo. Desta vez a viaxe foi máis silenciosa xa que había xente durmindo. Chegamos, despedímonos dos monitores, collemos as maletas e marchamos cara ás nosas casas.

Todo o bo ten un final.

Mª ISABEL ESTÉVEZ DOMÍNGUEZ

ANDREA GONZÁLEZ ALONSO (2º ESO A)