[1]
En setembro, tiven a sorte de ir con compañeiros do instituto como Pepe, Abraham ou Martín Georg, a Inglaterra, concretamente á cidade de Exeter, a capital de Devon, gozando dunha bolsa de estudos concedida polo Concello de Vigo. Alí estivemos tres semanas, en casas das nosas respectivas familias de acollida. Eu, en concreto, primeiro estiven na casa de acollida de Martín durante catro días, debido a que a miña "familia" estaba de vacacións. A nosa coordinadora chamabase Carol, as nosas monitoras Xandra e Paloma. A Exeter fomos 26 rapaces de diferentes centros de Vigo, como do IES Santa Irene, IES O Castro e, por suposto, o IES Carlos Casares. Acomodáronnos en dous colexios, o "St Peters" e o "Magdalen School", aos que asistiamos a clase con rapaces ingleses das nosas idades. Durante as tres semanas fixemos varias excursións, fomos a Plymouth, a una cidade da costa onde subimos a unha noria, a Darmouth onde, fomos á praia, tamén fomos a unha granxa na costa e a diversos sitios máis; fixemos ceas... Un mércores Carol levounos a un restaurante que ela coñecía onde xogamos a antigos xogos ingleses. Outro día fomos a unha “bolera” e durante a nosa estancia fixemos dúas sesións de discoteca, ás que podiamos invitar os nosos amigos ingleses e pasabámolo en grande. Non fomos a Londres, debido a que eran catro horas de viaxe e non nos compensaba, pero fomos a lugares se cadra máis interesantes. Na cidade adoitabamos estar nos arredores da catedral ou pola rúa principal (High Street); tamén estivemos moitas veces nuns xardíns que pertencían a un antigo castelo.
Foi una experiencia única que me gustaría repetir, porque coñeces moita xente e moito mundo e melloras moito o teu inglés. E gustaríame que tódolos rapaces coma min vivisen a mesma experiencia.
ABEL CASAL ROMÁN (4º ESO B)
[2]
O 13 de setembro collemos o avión que nos levaría a Inglaterra, grazas á bolsa de estudos PILI do Concello de Vigo, onde estivemos ata o día 4 de outubro.
O meu grupo e mais eu, que eramos 24 rapaces, fomo á cidade de Henley in Arden, unha pintoresca vila, moi famosa polos seus xeados, que, by the way, estaban boísimos.
Como ao resto dos meus compañeiros, dividíronnos en familias, e cada mañá iamos ao colexio, cos demais rapaces ingleses. O instituto era moi diferente ao noso, realmente era moi divertido, xa que todos estaban sorprendidos, e preguntábanche moitas cousas. As tardes tiñámolas libres, e podiamos quedar cos amigos, ou pasar tempo en familia.
Co meu grupo, fomos visitar a famosa cidade de Oxford, a súa universidade; realmente era incrible, moi fermosa, e decenas de lugares máis. Tamén, a uns quince minutos en bus, tíñamos a cidade de Stratford, na cal había moitas máis tendas. Esta cidade é famosa, porque é onde está enterrado William Shakespeare, e onde está tamén a casa da súa filla. Nós pasabamos as tardes nun parque, e nunha tenda de batidos, moi simpática.
Realmente esta experiencia é marabillosa, única, e síntome privilexiada por ter gozado desta estadía que durosu tres semanas, cunha familia marabillosa, e nun lugar precioso.
Recoméndoo a todo o mundo que teña esta oportunidade, porque realmente vale a pena, de verdade; a min, e estou segura de que a moitos dos meus compañeiros, deixounos marcado ese tempo nas nosas vidas que nunca esqueceremos.
O 13 de setembro collemos o avión que nos levaría a Inglaterra, grazas á bolsa de estudos PILI do Concello de Vigo, onde estivemos ata o día 4 de outubro.
O meu grupo e mais eu, que eramos 24 rapaces, fomo á cidade de Henley in Arden, unha pintoresca vila, moi famosa polos seus xeados, que, by the way, estaban boísimos.
Como ao resto dos meus compañeiros, dividíronnos en familias, e cada mañá iamos ao colexio, cos demais rapaces ingleses. O instituto era moi diferente ao noso, realmente era moi divertido, xa que todos estaban sorprendidos, e preguntábanche moitas cousas. As tardes tiñámolas libres, e podiamos quedar cos amigos, ou pasar tempo en familia.
Co meu grupo, fomos visitar a famosa cidade de Oxford, a súa universidade; realmente era incrible, moi fermosa, e decenas de lugares máis. Tamén, a uns quince minutos en bus, tíñamos a cidade de Stratford, na cal había moitas máis tendas. Esta cidade é famosa, porque é onde está enterrado William Shakespeare, e onde está tamén a casa da súa filla. Nós pasabamos as tardes nun parque, e nunha tenda de batidos, moi simpática.
Realmente esta experiencia é marabillosa, única, e síntome privilexiada por ter gozado desta estadía que durosu tres semanas, cunha familia marabillosa, e nun lugar precioso.
Recoméndoo a todo o mundo que teña esta oportunidade, porque realmente vale a pena, de verdade; a min, e estou segura de que a moitos dos meus compañeiros, deixounos marcado ese tempo nas nosas vidas que nunca esqueceremos.
CELIA ALONSO ALONSO (4º ESO B)
No hay comentarios:
Publicar un comentario