 |
Xa, xa... por pouco non imos... Pero nós ben sabemos que as Cíes nunca nos defraudan... Xa temos saído outras veces mesmo chovendo (non foi este caso, por pouco...) e logo chegar ás supostas Casitérides de Heródoto e abrirse para nós as comportas dos ceos para deixar pasar eses raios máxicos que van acariñando a nosa pel nun principio, pero que, de non mediar ese factor case 100 do protector solar, acabariamos máis vermellos ca un centolo cocido, da ría, claro... Pois algún, en efecto, debeu esquecer o protector, porque ese saudiño nas costas no barco de volta sabía a flaxelo endiañado...
E demos subido ao faro grande, en pouco tempo! Que lontananza bravía, que frescor azul, verde, branco escuma... que voos altos e perigosos das gaivotas que gardan a niñada... Que Cíes fermosas!
No hay comentarios:
Publicar un comentario